Wanneer mensen mij vragen wat ik doe, vertel ik sinds enige tijd dat ik qua fotografie steeds meer in de hoek van ontwerpers, architecten, en stedenbouw kom. Dat heeft verschillende oorzaken, waar ik wellicht een andere keer op in ga. Wat ik merk is dat in dit vakgebied het proces belangrijker wordt. Het proces van ontwerpen is een wezenlijk onderdeel van het eindresultaat. Even kort door de bocht; het eindresultaat is een gebouw, een wijk, een ruimtelijke oplossing e.d.

Het proces duurt vaak meerdere jaren. Het is spannend en taai tegelijk. Spannend omdat niemand van te voren weet waar het uitkomt en taai omdat er niet snel zichtbaar eindresultaat is. Tegelijk biedt het doel; het eindresultaat, vaak juist een heel helder kader waarbinnen van alles gebeurt dat interessant is en mogelijkheden biedt naar de toekomst.

Eigenlijk is de Klarenstraat daar een goed voorbeeld van. Twee jaar lang vergaderde een groep van zo’n 30 mensen bijna elke drie weken met elkaar. Uiteindelijk gingen ze wonen in een gebouw met al een geschiedenis en mét persoonlijke verhalen uit het proces. Dat proces was spannend en taai tegelijk, toch draagt juist dit proces bij aan het plezier aan het eindresultaat en de toekomst daarvan.

Daarom waardeer ik het ook zo dat de Rijksbouwmeester juist dit onderdeel bij de prijsvraag Brood en Spelen, zo goed mogelijk faciliteert vanaf het allereerste begin. En dat begin is gemaakt met vier inspiratiebijeenkomsten om agrariërs, ontwerpers, landgoedeigenaren, stedenbouwers en grondeigenaren met elkaar in contact te brengen. Boeiend om dit allereerste begin vast te leggen op vier plaatsen in Nederland: Klarenbeek, Best, Breda en Enschede.

website: Prijsvraag Brood en Spelen