Buurtbanden
Buurtbanden, het concept waarbij mensen elkaar ontmoeten op verschillende plekken in een afgebakende buurt. Door de serie via buurtgenoten te laten overspringen van het ene naar het andere contact in de buurt en dit te fotograferen wordt een netwerk en een buurt zichtbaar!
Vorige maand vroeg Theater in Huis, of ik de serie Buurtbanden wilde tonen tijdens het Jan Eef Festival (met dank van fotolab Kiekie). Een theatertour waarbij op verschillende locaties rondom de Jan Evertsenstraat winkels e.d. waren omgebouwd tot mini-theaters. Een van de locaties daarvan was dit weekend MidWest. MidWest is een oude school, met gymzaal, die nu wordt gebruikt als verzamelgebouw van bedrijfjes, maar ook geschikt is als studio, theaterschool en vergaderlocatie. Omdat de school ook regelmatig wordt ingezet voor vergaderingen van ambtenaren die zich veelal bezig houden met onderwerpen die te maken hebben met buurtgericht werken, is dit een ideale plek om de serie wat langer te laten hangen. Dus komende tijd te zien aan de Cabralstraat 1.
Wat doe jij dan, wat voor een ‘soort fotografie’? Soms een lastige vraag, omdat je dat eigenlijk gewoon moet zien. Toch is er wel wat meer over te zeggen/zien. Het liefst werk ik aan lang lopende ‘projecten’, op het gebied van onderwijs, zorg, architectuur/wonen, waarin veelal mensen zichtbaar zijn in hun relaties met elkaar en omgeving . En daarom voeg ik zelf de daad bij het woord en geef ik een eigen voorbeeld. Gisteren heb ik mijzelf in beeld gebracht. Zoals ik in mijn vorige ‘blogbericht’ adviseerde aan bedrijven en instellingen om met beeld een sfeer op te roepen om verhalen te vertellen. Het betreft het project ‘Klusflat Klarenstraat’ dat ik al meer dan anderhalf jaar volg. De eerste klussers wonen inmiddels in de flat die zij zelf verbouwden. Nu ben ik samen aan het werk met… kijk gewoon even, wordt vervolgd…
Hoe vertel je nu in beeld wat jouw organisatie of bedrijf doet? Door een sfeer op te roepen in foto’s om vervolgens de verhalen te laten vertellen aan de hand van de personen die in de foto’s te zien zijn. Althans, zo doet leefgemeenschap / onderwijsinstelling De Wittenberg het op haar interactieve website. Dan blijkt opeens dat je in vier beelden, 12 verhalen kunt laten vertellen… http://www.dewittenberg.nl
Abi had een goed idee! Destijds is de serie Buurtbanden bij Abi begonnen en uiteindelijk ook in zijn zaak geëindigd. Het treurige was, dat de zaak van Abi een paar maanden geleden volledig uitbrandde, nadat een paar jongens ‘s nachts een molotovcocktail naar binnen gooiden. Abi is niet bij de pakken neer gaan zitten en is bezig om zijn zaak weer geheel op te bouwen. Omdat tussen het leggen van de nieuwe tegels en het arriveren van nieuwe apparatuur nog wat ruimte was, kwam hij op het idee van een tijdelijke galerie. Daarbij vroeg hij Edith Brouwer en mij dit idee uit te werken. En zo was in het weekend van 14-16 september de patatzaak even een galerie en een prachtige plek om de serie Buurtbanden in zijn geheel te kunnen laten zien! Naast een hoop buurtbewoners kwamen op maandag ochtend nog vier basisschool klassen naar Galerie Abi om een rondleiding te krijgen. Deze herkenden de nodige ooms, buurmannen en vrouwen en soms zichzelf op de foto’s.
Een klein jaar geleden benaderde de onderwijsinstelling GERION mij i.v.m hun 25-jarig jubileum. N.a.v. de serie Buurtbanden was het idee ontstaan voor een serie foto’s over deze onderwijsinstelling die artsen opleidt tot specialist ouderenzorg. Omdat al gauw bleek dat GERION iets tastbaars wilde meegeven bij het jubileum werd een boek het uitgangspunt. Ontwerper Antoin Buissink (Land of Plenty) werd er bij gehaald. Omdat al de docenten van GERION in de praktijk werken, fotografeerde ik naast het onderwijs ook de praktijk in allerlei delen van Nederland.
Veel onderwijs bestaat uit casus-bespreking. Daarom besloten Antoin en ik dat we ook een aantal (fictieve) casus in het boek mee wilde nemen. De lezer/kijker krijgt aan de hand van deze casus eenzelfde vraag als de artsen vaak in de praktijk tegenkomen maar waar ook vaak familie en vrienden mee te maken krijgen. Verder is er achterin het boek (120 pag.) een interview opgenomen met het hoofd van de opleiding en de hoogleraar ouderengeneeskunde en ethiek van de zorg voor kwetsbare ouderen.
Dit was een prachtige opdracht, die mede door de visie van Henk Geertsema (GERION) tot stand kwam. Daardoor kregen we als makers de tijd om hier op een zorgvuldige manier aan te werken. Afgelopen vrijdag werd trots het resultaat gepresenteerd in het Scheepvaartmuseum en die dag aan 800 mensen meegegeven!
Het Calvijn College, krijgt een nieuw gebouw op een nieuwe plek: aan het begin van de Pieter Calandlaan, naast het stadsdeelkantoor. Op de hekken zijn foto’s te zien van wie aan dit project werken en welke leerlingen en medewerkers straks het gebouw in gebruik nemen. In de serie van zijn de vormen uit de oude omgeving naar de nieuwe omgeving gebruikt om professionals en leerlingen aan elkaar te verbinden en de toeschouwer te attenderen op deze voor Nieuw-West beeldbepalende vormen en kleuren. Soms gebeurt dat ook letterlijk door het gebruik van bouwmateriaal. Dinsdag zijn de eerste drie foto’s onthuld gisteren zijn er nog tien foto’s bij gekomen. In opdracht van het Calvijn College en Dienst Maatschappelijke Ontwikkeling Gemeente Amsterdam i.s.m. studenten van de ‘ Minor Stedelijke vernieuwing’ Hogeschool van Amsterdam.
Tijdens de presentatie en debat tussen Jos Gadet (stadsgeograaf bij de Dienst Ruimtelijke Ordening A’dam) en Henri L.F. de Groot (Hoogleraar Reg. Econ. Dynamiek VU) veel beeld uit het boek. Naast die serie foto’s, werd ook de serie BUURTBANDEN getoond die ik zelf kort kon toelichten. (24/02/14)
In Pakhuis de Zwijger (24/02/14): Presentatie boek: Soort zoekt soort Redactie: Jessie Bakens (VU) / Henri L.F. de Groot (VU)/ Peter Mulder(VU)/Ceesjan Pen (Platform 31) – Met 18 bijdragen van even zoveel auteurs/ onderzoekers (zie oranje pagina) en 24 beelden van mijn kant.
Mooie repo kunnen maken over de Tree of Light gemaakt door Tessa Hendriks. In dezelfde bijlage ook een portret van Corry van Tol. De vrouw die aan het begin stond van een van de eerste hospices in Nederland: Kuria. Twintig jaar leidde zij het hospice aan het Valeriusplein. Ik fotografeerde haar vanaf het dak van de onlangs ontruimde Valeriuskliniek met uitzicht op het pand van Kuria. De Tree of Light was trouwens een idee van Rikko Voorberg. Deze dominee in residence, zoals nrc-next hem noemde in hun special over Jezus Christus, portretteerde ik een maand daarvoor voor het Nederlands Dagblad.
