Al jaren heb ik inmiddels een fascinatie voor het werk van de schilder Edward Hopper. Vrijwel iedereen kent zijn werk Nighthawks waarop we een interieur zien van een ‘’eetbar’’ met enkele in zichzelf gekeerde bezoekers, van buitenaf gezien. Hoppers (1882-1967) oeuvre  heeft schilderijen opgeleverd die veel ruimte laten voor interpretatie, verhalen en tegelijk iets laten zien van geïsoleerd van elkaar leven en de psychologische spanning tussen de afgebeelde personen. De stad is vaak zijn decor.

Voor mijn nieuwe werkruimte leek het tof zijn schilderij ‘Office in a small city’ op te hangen. Via internet heb ik een repro gekocht en hem vervolgens in laten lijsten. Omdat de werkruimte nog niet klaar is, staat het ‘werk’ van Hopper ingepakt op mijn bureau.

Het enorme pand waar ik straks op uit kijk vanachter mijn nieuwe bureau heb ik onlangs gefotografeerd, zij het vanaf een andere zijde. Met hard ochtendlicht wordt het bouwblok uitgesneden tegen een koele blauwe lucht. Direct had ik de associatie met Hopper, ondanks dat hij veel minder omgeving laat zien. Ik had deze foto als een soort ’schets’ gemaakt om hem ooit eens te gaan gebruiken voor een ’scene’ mét mensen.

Voormalig fotograaf Hans Aarsman (fotodetective voor o.a. de Volkskrant), die nu vooral over fotografie schrijft, heeft een bloedhekel aan mooie plaatjes en het imiteren van schilderijen met foto’s. Juist omdat fotografie zo’n ander medium is. Zoiets blijft bij mij hangen. Ook bij het vormen van een idee ‘iets’ met deze schetsfoto te gaan doen.

Totdat je de schetsfoto opeens op je bureau ziet liggen bij de nog ingepakte repro van Hopper met daarover keihard ochtendlicht en schaduwen op beiden. Dan moet je gewoon dat moment vastleggen en er even niks meer mee doen…