Dat is waar hoogleraar filosofie van de publieke gezondheidszorg aan de Universiteit Maastricht, Klasien Horstman en haar collega Mare Knibbe, universitair docent filosofie van gezondheidswetenschappen o.a. toe opriepen, in een artikel van ruim een jaar geleden in NRC.
Horstman en Knibbe wijzen in hun boek ‘De gezonde stad. Uitsluiting en ontmoeting in de publieke ruimte’ vaker op het al te gemakkelijk wegzetten van ‘de snackbar’, als enkel ongezond. Het zal niet verbazen dat dit in relatie wordt gebracht tot het ‘elkaar ontmoeten in de (semi-)publieke ruimte’.
Ik nam contact met Horstman op, omdat haar resultaat van 10 jaar onderzoek in naoorlogse buitenwijken zoveel herkenning opriep met de series Buurtbanden die ik eveneens de afgelopen 10 jaar maakte. Ooit begonnen in een snackbar. De snackbar/ijswinkel bleef terugkeren in andere series. Eerder schreef ik hier al een blog over.
Buurtbanden Amsterdam Slotervaart nr. 01 / 2013
Horstman en ik hielden contact en sturen elkaar af en toe iets toe dat ons opvalt en verwijzen naar elkaars werk. Toen Horstman en haar collega Knibbe werden benaderd door het magazine Stadswerk om een special te maken over het sociale verhaal van ‘gezonde openbare ruimte’, kreeg ik een berichtje:
,,Rufus, tijdens de brainstorm voor het themanummer heb ik op je werk gewezen, onder andere over je snackbars en ontmoetingsplekken’’ groet, Klasien.
Enfin, hoofdredacteur Michiel Smit, van dit magazine voor professionals op het gebied van de leefomgeving, kwam langs en beschreef ons gesprek in een artikel en voegde ook nog het thema ‘groen’ toe. 
Boek: ‘De gezonde stad. Uitsluiting en ontmoeting in de publieke ruimte’
Artikel NRC: ‘de snackbar heeft geen best imago maar wel een belangrijke functie als ontmoetingspunt van de wijk’
———————————
Werken aan de series Buurtbanden werd mede mogelijk gemaakt door het Amsterdams Fonds voor de Kunst. Daar wijs ik graag en dankbaar op, omdat ik mij daardoor kon verdiepen in verschillende buurten. Hierdoor kreeg ik ook de tijd om kennis te maken met veel mensen die zijn terug te zien in de foto’s. Deze mensen gaven mij dat vertrouwen en hoewel dat al zichtbaar wordt door de foto’s wil ik het bij deze nog eens noemen. De series worden aan elkaar verbonden door te schakelen via personen, waardoor relaties zichtbaar worden in een wijk. Die relaties tonen verbanden en ik ben zo vrij om deze verbanden breder te trekken in thema’s, zoals in dit themanummer. Eerder deed ik dat al met elf andere thema’s in het boek ’Nu aan de buurt’. De complete series zijn te bekijken via: www.buurtbanden.nl
